Kościół wzmiankowany w 1303 i 1321 r. wzniesiony w XV w., przebudowany i rozbudowany w ostatnim dziesięcioleciu XVII w., pełnił funkcje kościoła ucieczkowego, remontowany wielokrotnie. Jest to budowla orientowana z odchyle­niem osi w kierunku północnym, jednonawowa, oskarpowana, murowana z kamienia i cegły, tynko­wana, założona na rzucie prostokątnym z prezbiterium, obudowanym przyle­gającymi pomieszczeniami, przy ścianie frontowej asymetrycznie czworoboczna oszkarpowana wieża, zwieńczona blankami, kryta wysokim dwuspadowym dachem z kaleniczką. Dach dwuspadowy, w rogu południowo-zachodnim aneks, wnętrze podzielone dwoma rzędami słupów dźwigających wielopoziomowe empory i nakryte stropem belkowym z dekoracją akantową, w elewacjach ostrołukowy portal gotycki od południa i w przyziemiu wieży, okna w wykroju odcinkowym i prostokątnym. We wnętrzu zachowały się m.in. na balustradach empor biblijne cykle malarskie z początku XVIII w., ambona z końca XVII w., chrzcielnica z dekora­cyjną nakrywą, późniejszy ołtarz i prospekt organowy. W murach obwodowych i na posadzce zachowały się całopostaciowe płyty nagrobne około 1600 r., oraz inne kamienne i drewniane renesansowe, barokowe i klasycystyczne.